Phnom Penh

Het plaatsje is een van de de weinige hoofdsteden, in zuidoost Azië, wat zijn charme niet is verloren door fors te groeien. Hier is het door de jaren heen niet zoveel veranderd en lekker zichzelf gebleven, waar andere steden, zoals Bangkok en Hanoi, veranderd zijn in heuse metropolissen. Phnom Penh is de eerste bestemming waar ik zal beginnen in Cambodja.

Een trip van twee dagen over de Mekong Delta, brengt me van de haven Chen Doc (Vietnam) naar Ving Xuang (Cambodja). Omdat ik een grens moet oversteken, en geleerd heb van de vorige keer, heb ik gekozen voor een trip. Hierbij is de kans kleiner dat er zich problemen voordoen. Zoals ik al vermoedde ging het vlekkeloos. Zelfs bij de trip zat er geen addertje onder het gras. Normaal gesproken kom je altijd wel een keer voor een verrassing te staan. Op de Halong Bay trip bijvoorbeeld was het eten in begrepen. Wat ze er niet bij zeiden was dat ze bijna niets hadden. Twee dagen op rij bestond het ontbijt uit een boterham met jam en bij zowel de lunch als dinner kregen we rijst met vis. Nee, dat was bij deze trip allemaal tip top in orde. Eerst zagen we een floated market om daarna allerlei lokale fabriekjes te bezoeken. Aan alles was gedacht, ook op marketing technisch gebied, als blijkt dat na de uitleg alle producten te koop aangeboden werden. Wellicht dat daarom de uitleg meer weg had van een promoting. De tourguide bekommerde zich over onze paspoorten om een visum te regelen. Terwijl ik aan het genieten ben van mijn heerlijke bananen milkshake. Staat hij te ploeteren om voor iedereen een visum te regelen. Zelf moesten we alleen nog een stempeltje bij de douane halen en zes uur later komen we aan in Phnom Penh.

Phnom Penh

Overal waar je arriveert wordt je opgewacht door een soort welkomst comite van tuk tuk-, brommer-en andere taxichauffeurs. Zij willen maar al te graag van dienst zijn. Voor deze keer maak ik er maar gebruik van, om mij af te zetten bij een goede hostel. De guesthouse 'Eighty8' was in de ogen van de tuk tuk chauffeur een mooi hostel. Al snel was ik overtuigd wanneer hij zei dat het een zwembad had. Terwijl ik net betaald had, kreeg ik er al spijt van, als twee jongens boos bij de receptie hun geld komen terugeisen. Een jongen had een hand dubbel zo dik als normaal als reactie op de beten van bed bugs. Op kamer twee, waar vier stapelbedden waren, was klaarblijkelijk een bed besmet door deze irritante beestjes. Het toeval wilde dat ik, in een hostel met tien kamers, net kamer twee trefde. Ondanks dat er nog niks aan de hand was begon alles al te jeuken. Ik kon het niet nalaten om het matras van een grondige inspectie te voorzien. Na enkele dagen bleek dat het meisje tegenover mij waarschijnlijk het verkeerde matras had. Ze zat helemaal onder de bulten. Terwijl ik niks had. Een dag later wilde ik mijn verblijf met een dag verlengen, en moest ik naar een andere kamer, omdat ze de hele kamer gingen ontsmette.

The killingfields

Een bezoek aan Phnom Penh is niet volwaardig als je niet naar de killingfields bent geweest, in het nabijgelegen plaatjse Choeung UK. Deze velden geven de geschiedenis van Cambodja weer. De nieuwe machthebber na de oorlog met Vietnam liet alle intellectuelen en andere die er enigszins verdacht van werden tegen het Rode Khmer regime te zijn, oppakken. In de periode van 1975 tot 1979 werden door de Rode Khmer onder leiding van Pol Pot ongeveer twee miljoen mensen gedood, wat ongeveer 20% van de totale bevolking was. Dit gebeurde door de mensen op te sluiten in de gevangenis Tuol Sleng, om ze vandaar uit mee te nemen, naar de zogenoemde 'velden des doods'. Waar ze op brute wijze omgebracht werden.

Het wandelen op deze plaats is indrukwekkend en deprimerend tegelijk. Op een plaats waar vele mensen het leven lieten, krijg je een koptelefoon op met daarop ingesproken informatie, waardoor iedereen stil moet zijn. Overal hangen borden ''be quiet'. Aan de hand van een map met nummertjes kun je een route lopen. En als je dan op dat nummer drukt krijg je een verhaal bij dat punt. Alles wat je te horen krijgt gaat over genocide, moord, verkrachtingen en andere brute mishandelingen. Een dag is daarom voor mij lang genoeg om alles te weten te komen over deze tragedie.

Birthday

De dag daarop was het tijd om iets leukers te gaan doen. Via facebook zag ik dat er een paar engelse, die ik al in Vang Vieng ontmoet had, van Shinoukville onderweg waren naar Phnom Penh. Eigenlijk zou ik die dag het plaatsje verlaten, maar ik besloot om een dag te verlengen om met hun mijn verjaardag te vieren. Terwijl mijn broer thuis een feestje bouwt ben ik zes uur eerder al begonnen. Ze wisten me te vertellen dat het met de australische jongen in Laos ook goed afgelopen was, nadat hij drie miljoen kip had betaald ( ongeveer 300 euro), was er niks meer aan de hand. Ook had ik mijn sleutels inmiddels teruggevonden na een grondig speurtocht in mijn backpack. Kortom eind goed al goed. En wordt het weer hoogtijd voor een nieuwe bestemming. De volgende keer zit ik in Siem Reap! Waar ik een plek ga bezoeken wat een van de 'high lights' is van zuidoost Azië.